maandag 30 juli 2012

Zaterdag 28 juli; naar huis


Laatste bericht:

Vandaag gaan we naar huis, helaas.
Aan alles komt een einde, dus ook aan deze vakantie.
We vliegen van Denver naar Washington en van daar naar Amsterdam, althans dat is de bedoeling.
Het begint allemaal goed in Denver, auto inleveren en inchecken. Alleen net als met de heenreis moesten we wel weer zorgen dat we op de vlucht naar Washington de juiste stoelen kregen, uiteindelijk lukt dit ook weer.
Mooi op tijd kwamen we aan in Washington aangezien we maar 3 kwartier overstap tijd hadden. Iedereen zit al in het vliegtuig als er na een tijdje omgeroepen wordt dat er wat problemen zijn met het vliegtuig en of we even geduld hebben.
Na een tijdje werd er helaas omgeroepen dat iedereen het vliegtuig moest verlaten.
Na ongeveer 2 uur werd de hele vlucht geannuleerd en moesten we ergens anders de reis gaan omboeken.
Binnen een mum van tijd begint iedereen te rennen, ik en Tim ook. Maar Washington Dulles (luchthaven) is erg groot en mijn conditie niet meer helemaal. Gelukkig mankeert aan Tim zijn conditie niks en die gaat er als een raket vandoor toen ik aankwam stond hij helemaal vooraan van de mensen van onze vlucht.
Er was echter nog een vlucht uitgevallen waardoor er nog wat mensen voor ons stonden.
We werden uiteindelijk overgeboekt op een vlucht naar Londen, die ook al iets vertraging had.
Wij naar die gate en ook daar na een paar uitstellingen om te gaan boarden werd deze ook geannuleerd en werd iedereen weer verzocht om naar weer een andere gate te gaan waar weer een ander vliegtuig zou staan die ons naar Londen zou brengen.
Uiteindelijk komt het vliegtuig aan en gaan we eindelijk naar Londen.
Met Britisch Airways ipv United vliegen we wederom met vertraging (1,5 uur)naar Amsterdam.
Daar aangekomen komen er een heleboel koffers te voorschijn maar niet die van ons samen met nog een paar andere mensen gaan we dit reclameren.
Er wordt beloofd dat ze binnen 24 uur bij ons thuis worden bezorgd.
Dus heel vreemd zonder koffers en doodmoe naar huis.

Maandagmiddag tegen drieen zijn alle koffers netjes afgeleverd.


We hebben totaal deze vakantie gereden: 3681 mijl = 5924 km

We zijn in de volgende staten geweest: Colorado, Wyoming, Nebraska, Zuid Dakota, Montana, Utah en bij het vierstatenpunt ook nog even in New Mexico en Arizona.

We hebben weer heel veel moois gezien en van zowel de natuur als het wildlife genoten.

De auto beviel erg goed, we hebben geen spijt dat we een upgrade ter plaatse hebben genomen. Een lekker grote bak die niet misstaat in de PC Hoofdstraat.
In de bergen bleef hij trekken en ging de automaat niet irritant continu terugschakelen. Water werd wel iets warmer maar niet verontrustend.
Verbuik was wel aan de hoge kant, hij liep 1 op 8,4.

We hebben 1997 foto's gemaakt, waarvan een paar filmpjes met de telefoon.

We vonden het weer leuk om dit blog te maken voor onszelf als naslag, en vonden we het ook leuk dat er zoveel mensen de blog hebben bekeken.
Bedankt voor het volgen van de blog en voor de reacties.

Einde van dit Blog.

vrijdag 27 juli; Denver





Vandaag zijn we een dag naar Elitch Gardens midden in Denver geweest. Dit is een attractiepark en waterpretpark in een.
Het weer was weer prachtig, ruim 30 graden!
De aauto konden we lekker dicht bij de ingang parkeren dmv de VIP parking, kost paar dollar meer, maar scheelt een stuk lopen.
Helaas hadden we geen kaarten van te voren besteld dus hebben we bijna een uur verspeeld voordat we de kaartjes hadden en lekker verschroeid in de zon.




Maar het was het wachten wel waard, gave attractie's hebben ze en door de hitte gingen de meeste mensen waarschijnlijk (eerst) naar het waterpark want de rijen waren overal niet erg lang.
We zijn eerst in diverse achtbanen geweest.





Dit was een baan die alleen maar heen en weer ging en dan draaiden de stoelen ook nog eens rondte, hier was alleen Tim in geweest.
De rest was nog een beetje draaierig van de vorige attractie.





De verticale paal...

Op de foto zie je alleen Sandra en Anouk, Tim zat aan de andere kant en Marco moest de foto nemen.

Er waren ook een paar attractie waar je nat van werd. Wel weer leuke waarschuwingen van te voren als "you might get soaked" en "fotget dry, you will be plenged".
Daar was geen woord gelogen van bij, we kwamen er drijfnat uit.
Bij de laatste natte attractie die we gingen doen, sloten ze de attractie vanwege dreigende noodweer, balen.
Even later begon het flink te onweren en te regenen, bijna alle attractie's en het waterpark lagen stil.
Dus eerst eten, na het eten begon de lucht al op te klaren en liepen we richting waterpark toen we daar kwamen riepen ze om dat alles weer open ging.
Dus wij, Marco, Tim en Anouk snel zwemkleding aan getrokken en gelijk het waterpark in.
Boven in de torens van de verschillende glijbanen zag je dat de parkeerplaatsen al behoorlijk leeg waren gestroomd.
Hadden wij mazzel, geen wachtrijen en lekker van de waterglijbanen. We hebben ze hier allemaal minstends eenmaal gehad. Daarna snel weer naar Sandra, zij kon niet mee vanwege haar schouder.
We zijn daarna nog even de attractie gedaan die eerder gestopt was voor onze neus.





Inmiddels was het al aardig laat geworden dus na het omkleden zijn we de binnenstad van Denver in gereden, hebben we daar toch ook nog iets van gezien.
Al snel lopen we midden in het centrum op zoek naar een leuke eettent, zien we ineens dat ze hier ook een hardrock cafe hebben.
Dus daar lekker gegeten en gelijk ook nog wat gezien van de openings ceremonie van de Olympische Spelen in Londen.
Daarna weer terug naar het hotel.

donderdag 26 juli 2012

donderdag 26 juli; Salida - Denver



We waren gisteren vroeg gaan slapen zodat we om 7 uur op konden, Sandra en Marco waren allebei al ruim voor de wekker al wakker want de bedden vonden we allebei niet lekker liggen.
Om half negen zaten we al in de auto en gaan op weg naar ons laaste hotel deze vakantie waar we nog 2 nachten blijven.
Maar voordat we in Denver aankomen hebben we nog 2 stops onderweg.
We rijden door de bergen waar ook de Pike's Peak rally wordt verreden richting Colorado Springs waar we naar een klein parkje gaan: Garden of the Gods.
In het park is niets van de grote bosbranden te zien die hier een week of 4/5 geleden waren en vele huizen verwoestten.
Welzien we een paar keer lofuitingen hangen voor de brandweermannen, er is hier wel waardering voor de hulpdiensten. Deze worden echt als helden gezien. Mooi.


Het park is een gratis park, we zijn nog even naar het visitor center geweest voor een plattegrond. Maar dat was eigenlijk niet nodig geweest vanwege de geringe grootte.
Wel kon je hier ook nog diverse trails lopen maar door tijdgebrek rijden we er alleen doorheen en stoppen we op verschillende uitzichtpunten.
Er zou nog verschillende wildlife in het park zitten, maar we zien alleen een hertje en een chipmunk.
Onderweg naar het park hebben we wel weer verschillende pronghorns gezien en een prairiedog die de weg net voor de auto overstak en daarna parmantig rechtop ging staan.



Na Garden of the Gods rijden we weer verder richting Denver en maken we een tussen stop bij Castle Rock, waar we een outletcenter bezoeken.
Na wat inkopen gaan we verder en komen we langszaam in Denver aan.
Hier komen we weer in de drukte en staan we voor het eerst in een paar weken weer eens in een file, gatverdamme!
Uiteindelijk komen we bij ons hotel aan, 's-avonds niet veel meer gedaan dan wat gezwommen, gegeten en een beetje luieren op onze kamer voordat we gaan pitten.
Morgen nog een leuke drukke dag!

woensdag 25 juli 2012

Woensdag 25 juli; Cortez - Salida




Vandaag zouden we alleen rijden van het ene hotel naar het andere hotel rijden in Salida. Ik zag gisteren dat four corners (4 statenpunt)hier in de buurt was dus zijn we daar eerst even heen gereden.
Het lag "maar" 39 mijl van Cortez, de andere kant op dan waar we eigenlijk heen moesten...





Dus heen en terug 78 mijl (125,5 km), normaal zou je dat niet zo gauw doen maar de afstanden zijn hier allemaal gigantisch.
Dus waren we zo gek om hat toch te doen.




De staten Utah, Arizona, New Mexico en Colorado komen hier samen.
Hierbovem staat Tim en hiernaast Anouk midden op het punt waar de staten bij elkaar komen.

Hier staan we met zijn vieren, ieder in een andere staat.



Overzicht van het geheel. Om het monument heen staan kraampjes en ze verkopen allemaal het zelfde, sieradem en t-shirts.

Net buiten Cortez begint de desert al snel, dus steeds minder begroeing, het four corner monument ligt midden in niks eigelijk.
Eindeloze vlakte aan alle kanten.

Op de weg naar Salida wordt de omgeving na een tijdje steeds groener en zijn er steeds meer bergen.
Onderweg zien we dat er hier ook aardig wat skigebieden in de buurt zijn (lege skiliften).
Saliga is maar een klein plaatsje, onbegrijpelijk dat in zo'n klein plaatsje weer zo veel hotels en restaurants zijn en dat ze bestaansrecht hebben.

dinsdag 24 juli 2012

Dinsdag 24 juli; Moab - Cortez






Vandaag gaan we weer verder en rijden na een ontbijtje, wat frisdrank ingeslagen voor onderweg en weer een volle tank op weg na Cortez en laten we de mooie bruinrode rotsachtergrond van Moab achter ons.




We rijden door Cortez heen dat weer in Colorado ligt en rijden gelijk door naar Mesa Verde NP, hier zijn huizen in de rotsen gemaakt zo'n 800-1000 jaar geleden.
Helaas zijn ze hier ook weer overal bezig aan de weg zodat we enig oponthoud hebben.




De omgeving is ook mooi en we zien hier mooie canyons, en we lopen nog een trail hier.

Bij zo'n wandeling vlak langs de canyon is een misstap zo gemaakt. Tim lette even niet op en daar hingt hij. Gelukkig kon hij zich vastgrijpen aan de richel waarna Marco hem er uit kon trekken. Stomtoevallig had Sandra net de camera in de aanslag en kon ze deze foto maken.
Gelukkig is het goed afgelopen, maar we zullen het niet snel vergeten!



De huizen die in de bergen zijn gemaakt, een ding is zeker ze moeten allemaal een goede conditie hebben gehad want het viel niet mee om er te komen.







Boven de canyon waar de huizen in zitten circuleren ook meeredere roofvogels, alleen weten we niet wat voor een soort.

Na een zeer hete dag gisteren 100 gr. F (37,8 gr. C), zitten we vandaag maar op max. 82 gr F (27,8 gr. C.)
Op weg naar het hotel komen we nog in gigantische hagel en regenbui terecht maar gelukkig zeer plaatselijk en is het in Cortez zelf weer droog.
'S-avonds lekker gegeten bij de mexicaan en nog even in de hottub bij het hotel gezeten.

maandag 23 juli 2012

Maandag 23 juli; Vernal - Moab




Vanochtend uit Vernal vertrokken richting ons volgende hotel in Moab waar we 3 jaar geleden ook waren (rondreis zuidwest USA), op weg erheen gaan we eerst een stuk door Colorado om later weer Utah in te rijden.
Moab ligt meer in het zuiden van Utah waar het warmer en droger is.
Na een tijd wordt het landschap roodbruiner en kaler, vooral als we in de buurt van Moab komen.
Het is hier echt een prachtige omgeving, helaas blijven we maar een dag. De vorige keer hebben we de parken Canyonlands en Arches al gezien, allebei heel mooi.




Maar we gaan nu een Hummer tocht maken en wel de sunset tour door het ruige achterlandschap van Moab.
Ook hier is het weer prachtig, geweldige landschap en vergezichten. Wat de Hummer kan is echt ongeloofelijk, er zijn ook "gewone" jeep-tours maar die hebben een ietsje lichtere route. Die Hummer kan echt bijna overal op, ook achteruit.







Tenslotte hadden we volgens onze chauffeur een van de mooiste zonsondergangen van het jaar, hij had het nog niet gezegd of zijn collega van een andere Hummer die er ook was riep het naar hem.
Merkwaardige was dat aan de ene kant een prachtige zonsondergang was en aan de andere kant een regenboog en een stuk verder was het helemaal zwart en onweerde het.







zondag 22 juli 2012

Zondag 22 juli: Teton Village - Vernal

Vandaag weer een keer vroeg opgestaan want we moeten vandaag weer een flink eind rijden. Maar eerst volgen hier nog 2 foto's van het raften van gisteren die ik via de mail heb binnen gehaald.


Zoals je op boven- en onderstaande foto's kunt zien was het echt gaaf!



We hebben vandaag weer een paar honderd mijl gereden, zonder ontbijt vertrokken eerst richting Jackson om daar te onbijten. Dat is nog geen half uur rijden dus daarna begint het pas echt richting Vernal.
Na een tijd verandert het landschap van berggebied naar meer heuvelachtig en daarna weer ellenlange prairievlakte's waar weer veel pronhorns zitten. Onderweg komen we er weer diverse tegen.
In een gehucht "Dutch John", what's in a name, lunchen we. Ik weet niet wat het plaatsje inhoudt maar veel bebouwing naast het restaurant/benzinepomp/supermarkt/wasruimte is er niet veel.
Na het eten gaan we gauw weer verder.





We rijden uiteindelijk door Vernal heen en zien ons hotel al liggen maar rijden door naar Dinosaur National Monument.
Het park heeft 2 delen, een in Utah en een stuk verder net in Colorado. We gaan eerst naar de Dinosaur Quarry.




Hier wordt je met een boemelwagentje (net als in Jurassic Park)stukje omhoog gereden waar een gebouw staat, als we binnen zijn blijkt dit gebouw om een stuk rots heen gebouwd waar tich dinofossielen in liggen.
Ze denken dat dit komt omdat daar vroeger een rivier heeft gelopen, droog is komen te staan en de dieren daar zijn gestorven.
Er waren meer dan 1500 fossielen waaronder hele complete skeletten.


Hiernaast nog een foto van een dino, lijkt wel beetje op een T-rex.

We besluiten om nog even naar de andere ingang te rijden maar waar we de weg afsloegen naar de ingang zijn we het na 20 mijl wel een beetje zat als we er nog niet zijn. We besluiten om te rijden tot het eerste uitzichtpunt wat we nog tegen komen en dan te keren. Dit was bij Canyon Overlook. Wel een mooi uitzicht maar voor de rest geloven we het wel.
Terug naar het hotel waar we eerst een lekkere duik in het zwembad hebben genomen en een tijdje in de spa te hebben gelegen gaan we eten.
Bij terugkomst duiken de kids nog even in het zwembad en zitten wij lekker buiten en werken we gelijk de blog bij.


Een aantal dagen geleden toen we in Yellowstone waren bij Old Faithful, waren er een paar jongens die een wave organiseerden en dit filmden en op Youtube zetten.
Klik hier voor de link naar het filmpje.
Anouk en Tim zijn te zien, beetje links aan het begin en staan op de banken. Tim heeft een lichtblauw shirt aan.

zaterdag 21 juli 2012

Zaterdag 21 juli: Teton Village

We zitten nog in Jacson Hole waar Teton Village en ons hotel in ligt, zo noemen ze deze vallei waar Grand Teton NP in ligt, en de geleiknamige hoge berg van ruim 4000 m

Vandaag stond in het teken van "white-water"-raften op de snake-river.
We gingen dit doen vanuit Jackson bij Barker-Ewing. Aangezien we pas om 12:30 uur daar hoefden te zijn, hadden we een relaxte ochtend.
Om kwart voor twaalf vertrokken we richting Jackson met 3 man, Sandra heeft besloten om toch niet mee te gaan omdat ze teveel last van haar schouder heeft.

Een klein half uur later zijn we bij Barker-Ewing, en voordat we met de bus weggaan halen we nog snel wat bij de Mac die daar schuin tegenover zat.

De bus die ons naar het vertrekpunt reed, een oude schoolbus, deed er 40 min. over eer we er waren. Onderwerg waren we bang dat het tegen zou gaan vallen.
Maar aangekomen op het startpunt zag het water er al een stuk beter uit, lees sneller en witter.

Onderweg nog 2 iets rustiger stukken gehad daar mocht je zelf het water in, dit hebben we alle 3 gedaan. Water was heeeel koud. Bij de tweede keer dat het mocht is alleen Tim nog een keer het water in gegaan.
Tijdens een van deze rustiger gedeelte heb je ook tijd om om je heen te kijken en dan zien we in een dode boom aan de rivier oever een volwassen Bald-Eagle zien. Prachtig beest, dus toch nog wildlife gezien vandaag. De Bald-Eagle is voor de amerikanen wat de Leeuw voor Nederland is.

Tijdens de rapids blijf je hier echt niet droog, iedereen in de boot krijgt regelmatig de volle laag.
Afwisseld doen we allemaal peddelen, 2 man die geen peddel hebben kunnen dan bij de boeg zitten en zo echt in de golven duiken.
Het gaat er zo heftig aan toe soms, dat Anouk toen zij dus voorin bij de boeg zat haar zonnebril en een oorbel is kwijtgeraakt.

Kortom een geweldige dag gehad alleen jammer dat we niet compleet waren, maar nu had Sandra wel de tijd om o.a. de weblog van de afgelopen dagen bij te werken.

Helaas geen foto's van het raften, dan maar een van de gondeliften hier in Teton Village.
Als je op de foto's klikt krijg je de afbeeling in het groot dan zijn sommige wat duidelijker.

Vrijdag 20 juli 2012 Lake Yellowstone - Teton Village




Vandaag verlaten we Yellowstone en dat is erg goed voor onze nachtrust en onze ruggen. Dit waren de slechtste bedden tot nu toe. Heel smal en je rolde steeds naar elkaar toe. Bij het uitrijden van het park zien we nog een elk. Het blijft prachtig om te zien.





Grand Teton Park dat direct grenst aan Yellowstone bestaat voornamelijk uit meren en bergen. We hebben hier onderweg prachtig uitzicht op. We bekijken een paar uitzichtpunten. Volgens de bordjes moet er ook veel wild zitten maar we zien niets.




Totdat we op een plek komen waar een man staat die verteld dat er een bever in het water zit. Met het blote oog zie je een vaag dotje in het water maar inderdaad met de verrekijker zien we een bever. Hij duikt steeds onder en lijkt iets te eten. Dan zien we een pelikaan voorbij vliegen, een American White Pelican. Het is lastig maar hij staat op de foto. We rijden verder en besluiten nog een smaller weggetje te nemen. We hopen meer kans te maken op wild. We zien alleen bizons en pronghorns.




Hierna rijden we door naar Jenny Lake. We nemen daar de shuttle boat en varen het meer over. We maken een wandeling naar een waterval en gaan door naar een uitzichtpunt. Bij het uitstappunt van de boot staat dat het een 0.5 mile naar Hidden Falls en 1.0 mile naar Inspiration Point. Ik weet niet hoe ze dit meten maar voor mijn gevoel was het veel langer. De weg ligt vol keitjes. Naar Hidden Falls is het nog een beetje op en neer (maar vooral op) en naar het uitzichtpunt gaat het alleen maar omhoog. Op den duur werd het pad smaller en keek je zo de diepte in. Je kunt elkaar passeren maar het is een beetje opletten. Je krijgt wel waar voor je inspanning. De waterval is mooi en vanaf inspiration point heb je een mooi uitzicht op het meer.




Hierna gaan we het park uit op weg naar het hotel. We nemen een binnenweggetje. Na een tijdje zien we op de smalle weg auto's langs de kant staan. We zien 2 bevers. Het is wat lastig te zien op de foto, want alleen hun kop zit boven het water en om de haverklap duiken ze onder. Leuk dat we ze nogmaals zien.
Teton Village blijkt een grappig plaatsje te zijn waar je ook kunt wintersporten. We zien allerlei gondels en met hotel Alpenhof in de buurt waan je je bijna in Oostenrijk.

Donderdag 19 juli 2012 lake Yellowstone





Vandaag gaan we naar de andere geisergebieden. Eerst gaan we naar Black Sand Basin. Hier zien we onder andere deze geiser : de Cliff Geyser. Daarna gaan we door naar Biscuit Basin en bekijken daar de geysers en poolen.





Hierna gaan we naar Midway Basin en zien de Grand Prismatic Spring. Deze is heel groot en er is een heel groot oppervlak met bacteriƫn er omheen. Dit geeft aparte kleuren en een aparte tekening op de grond terwijl je op de achtergrond de dampende pool ziet. Na dit basin slaat de vermoeidheid toe. Niet dat we al zoveel hebben gelopen vandaag maar na het zien van zoveel poolen en geisers heb je het een beetje gehad. We laten de lower geyser basin voor gezien en gaat met een omweg terug naar de cabin zodat we de gehele "8" van Yellowstone hebben gehad. Terug doen we een dutje omdat we 's avonds terug willen naar Hayden Valley.


's Avonds rijden we richting Hayden Valley. Op een plek waar veel mensen staan vragen we wat er te zien is. We blijken net de wolven te hebben gemist (al de derde keer). We rijden verder en zien nog bizons en elken. Daarna is er een opstopping een complete kudde probeert in gedeeltes de weg over te steken. Rangers regelen het verkeer. Het gaat heel langzaam en we zien aan de andere kant ook een hele rij staan. We besluiten terug te gaan naar de plek van de wolven. Daar aangekomen blijken er weer wolven te zijn. Dit keer een zwarte, een grijze en een aantal kleintjes. Met het blote oog zie je niets met de verrekijker zie je ze wel maar niet zo goed. Gelukkig zijn er veel hele vriendelijke wild spotters die je graag door hun telescopen laten kijken. Hartelijk dank hiervoor. Het was prachtig. We maken nog wat foto's van de zonsondergang en rijden tevreden in het donker terug.

Woensdag 18 juli 2012 Lake Yellowstone




Vandaag lekker uitgeslapen en op ons gemak gedoucht en ontbeten in het hotel.
Moet wel in het Hotel of in de naast gelegen Lodge voor de rest is er niets!
Het Meer is wel ontzettend groot, het is alleen “dangereously” om er in te zwemmen vanwege de kou. We zitten toch op ruim 2300 m hoogte en de vulkanische activiteit op de bodem waarschijnlijk.


Na ontbijt rijden we op ons gemak richting West Thumb, een stukje verder aan Lake Yellowstone gelegen.Voordat we er zijn zien we onderweg nog een mooie Bull-Elk.
We maken hier een wandeling langs de diverse geysers en pools en we hebben mazzel, want een Ranger van het park was net met een tour begonnen. Zodoende komen we er wat meer van te weten.
De geysers zien we helaas niet spuiten. We vonden de Black pool erg mooi. In tegenstelling tot wat de naam doet vermoeden is hij niet zwart. Hij is wel erg donker geweest maar door een aardbeving/aardverschuiving is de temperatuur van de pool veranderd en hierdoor ook de kleur.



Omdat we tijd over hebben rijden we door naar Old Faithfull. Old Faithfull is de bekendste geiser van Yellowstone. Hij is goed voorspelbaar. Hij spuit iedere 92 minuten met een marge van 10 minuten. De andere geisers hebben bijvoorbeeld een marge van 2 uur dus met pech zit je 4 uur te wachten op de uitbarsting (hebben we dus niet gedaan) en andere geisers zijn helemaal niet te voorspellen. Omdat hij zo goed voorspelbaar is is het er erg druk. Je zit met honderden mensen op bankjes om de geiser heen. Old Faithfull ligt in het upper geyser basin. Dit is een gebied van tientallen geisers en poolen en we maken dus een flinke wandeling.





We zijn hele mooi of bijzondere poolen en geisers en andere zijn weer weinig interessant. De grotto geiser verraste ons. We rustten net even uit en er kwam stoom uit het grijzw gesteente wat wel iets weg heeft van een grotje en opeens begon hij uit het niets te spuiten uit het gat ernaast. We schrokken en werden ook een beetje nat. Het vreemde is dat de druppels die op je vallen niet heet zijn maar de stoom ervoor voelde wel warm aan.




De laatste pool waar we naar toe lopen is morning glory pool. Deze heeft echt prachtige kleuren.
Hierna lopen we hier helemaal terug, We zijn een beetje moe en warm.